THE SMILE
Door: Webmaster
22 Januari 2007 | Thailand, Bangkok
Suddenly life changes
Or let me rephrase, my view on life changes. The important things merely fade away, day by day. They make room for other things. The meaning of succes turns into another dimension. De Nederlandse samenleving leert je dat succes bestaat uit een werkweek van minimaal 60 uur, een auto bezitten van 3 ton, een hipotheek hebben waarmee je de rest van je leven mee zit opgecsheept (ook al ben je nog zo succesvol). Als je succesvol bent heb je geen tijd voor je partner en kids, waardoor je steeds meer uit elkaar groeit. Na verloop van tijd ken je elkaar niet meer en heb je geen flauw idee hoe je elkaar nog gelukkig kan maken. Opgeslorpt in je werk gebeurt dit alles heel onbewust en raaqk je verzeild in een tweede relatie. In deze tweede dubbele relatie denk je dat je veel gelukkiger bent, omdat de sleur nog niet is toegeslagen en omdat alles nieuw is weet je precies hoe je elkaar gelukkig moet maken.
De vriendschap, liefde en gelukkigheid met je andere partner en kinderen lijkt van de aardbodem verdwenen. Op dit moment besluit je de liefde van je leven te laten gaan. En met de liefde van je leven bedoel ik: het gezin. Mama, papa, de kiddo's en eventuele huisdieren. Je stort je met alle vrijheid en blijheid in je nieuwe relatie. Maar raak je dan niet weer in een "same same but different cyclus" verzeild?
Op zoek naar geluk, met al je succes. De Nederlandse samenleving leert je dat succes geluk met zich mee brengt. Ik heb van de wereld geleerd dat dit soot succes de mens alleen maar ongelukkig maakt. Ik denk dat je succes hebt als je je eigen dromen, doelen en wensen verwezenlijkt. En bij elke droom, doel of wens vind je een stukje van jouw geluk. Je moet je daarbij nooit zorgen maken over het feit dat de buitenwereld jouw succes niet direct ziet, waardeert en aanvaart. De buitenwereld moet niet jaloers zijn op die grote villa waar jij in woont. De buitenwereld moet jaloers zijn op de smile op jouw gezicht als je succes hebt. Als je een deel van jouw geluk hebt gevonden.
Ze hebben beiden een smile. Beiden zijn succesvol. De zakenman Bill Gates en de vissersman Yod. Same same but different.
Wat is het bizar dat je beetje bij beetje, poco a poco meer inzicht krijgt in het leven. Vooral als je het van een afstandje bekijkt. Van een afstandje op Ko Leepae. Een eiland met 500 inwoners. Een eiland waar overdag geen electriciteit is. Een eiland omringd door de zee en andere onbewoonde eilanden. Met een budget van slechts 5 euries per dag hadden we geluk en konden we binnen ons budget meetoeren met een longtailduikbuit om te snorkelen. We werden met fin en snorkel gedropt op een onbewoond eiland, Ko Adang. Tijdens ons snorkeltochtje besloten de kwallen in opstand te komen. Een ware oorlog waarbij wij ons uiteindelijk overgaven en aanstrandden op het eiland. Dit keer niet alleen. We werden opgewacht door twee gespierde tengere zwarte honden.
Met in zich de grootste levensenergie die ik ooit gezien heb. In de middag kwamen de duikers ons op het eiland vergezellen. De duikinstructeur vertelde ons dat deze honden door iemand op het eiland gedropt waren en verder aan hun lot zijn overgelaten.
Er ontstond een discussie in de groep. "Wat zielig voor die beesten". Maar wat is er nou zielig aan vrij zijn? Twee honden op een onbewoond eiland. Is dat niet ultieme vrijheid? Deze honden zijn blij met hun lot. Ze beleven elke dag een nieuw avontuur op zoek naar et5en en drinken. Ze zitten niet aan de riem en hebben geen baas die over hun leven beslist. Ze zijn hun eigen baas. Ze leiden hun eigen leven. Op dit moment was ik jaloers. Jaloers op de smile die de honden op hun bek hadden.
Or let me rephrase, my view on life changes. The important things merely fade away, day by day. They make room for other things. The meaning of succes turns into another dimension. De Nederlandse samenleving leert je dat succes bestaat uit een werkweek van minimaal 60 uur, een auto bezitten van 3 ton, een hipotheek hebben waarmee je de rest van je leven mee zit opgecsheept (ook al ben je nog zo succesvol). Als je succesvol bent heb je geen tijd voor je partner en kids, waardoor je steeds meer uit elkaar groeit. Na verloop van tijd ken je elkaar niet meer en heb je geen flauw idee hoe je elkaar nog gelukkig kan maken. Opgeslorpt in je werk gebeurt dit alles heel onbewust en raaqk je verzeild in een tweede relatie. In deze tweede dubbele relatie denk je dat je veel gelukkiger bent, omdat de sleur nog niet is toegeslagen en omdat alles nieuw is weet je precies hoe je elkaar gelukkig moet maken.
De vriendschap, liefde en gelukkigheid met je andere partner en kinderen lijkt van de aardbodem verdwenen. Op dit moment besluit je de liefde van je leven te laten gaan. En met de liefde van je leven bedoel ik: het gezin. Mama, papa, de kiddo's en eventuele huisdieren. Je stort je met alle vrijheid en blijheid in je nieuwe relatie. Maar raak je dan niet weer in een "same same but different cyclus" verzeild?
Op zoek naar geluk, met al je succes. De Nederlandse samenleving leert je dat succes geluk met zich mee brengt. Ik heb van de wereld geleerd dat dit soot succes de mens alleen maar ongelukkig maakt. Ik denk dat je succes hebt als je je eigen dromen, doelen en wensen verwezenlijkt. En bij elke droom, doel of wens vind je een stukje van jouw geluk. Je moet je daarbij nooit zorgen maken over het feit dat de buitenwereld jouw succes niet direct ziet, waardeert en aanvaart. De buitenwereld moet niet jaloers zijn op die grote villa waar jij in woont. De buitenwereld moet jaloers zijn op de smile op jouw gezicht als je succes hebt. Als je een deel van jouw geluk hebt gevonden.
Ze hebben beiden een smile. Beiden zijn succesvol. De zakenman Bill Gates en de vissersman Yod. Same same but different.
Wat is het bizar dat je beetje bij beetje, poco a poco meer inzicht krijgt in het leven. Vooral als je het van een afstandje bekijkt. Van een afstandje op Ko Leepae. Een eiland met 500 inwoners. Een eiland waar overdag geen electriciteit is. Een eiland omringd door de zee en andere onbewoonde eilanden. Met een budget van slechts 5 euries per dag hadden we geluk en konden we binnen ons budget meetoeren met een longtailduikbuit om te snorkelen. We werden met fin en snorkel gedropt op een onbewoond eiland, Ko Adang. Tijdens ons snorkeltochtje besloten de kwallen in opstand te komen. Een ware oorlog waarbij wij ons uiteindelijk overgaven en aanstrandden op het eiland. Dit keer niet alleen. We werden opgewacht door twee gespierde tengere zwarte honden.
Met in zich de grootste levensenergie die ik ooit gezien heb. In de middag kwamen de duikers ons op het eiland vergezellen. De duikinstructeur vertelde ons dat deze honden door iemand op het eiland gedropt waren en verder aan hun lot zijn overgelaten.
Er ontstond een discussie in de groep. "Wat zielig voor die beesten". Maar wat is er nou zielig aan vrij zijn? Twee honden op een onbewoond eiland. Is dat niet ultieme vrijheid? Deze honden zijn blij met hun lot. Ze beleven elke dag een nieuw avontuur op zoek naar et5en en drinken. Ze zitten niet aan de riem en hebben geen baas die over hun leven beslist. Ze zijn hun eigen baas. Ze leiden hun eigen leven. Op dit moment was ik jaloers. Jaloers op de smile die de honden op hun bek hadden.
-
22 Januari 2007 - 11:18
Erwin:
Aiaa, ik krijg van Thailand ook al die diepzinnige overpeinzingen. Maar ik heb ook geleerd dat je er niet teveel over na moet denken. Gewoon leven. Maar als ik keuzes maak dan komen ze zeer dicht bij jou iedeen. I wish you still had time to visit Ranong (Koh Payam!) Veel geluk!
E -
22 Januari 2007 - 11:47
Racacielos:
He Roseman,
het gaat je nog steeds goed zo te lezen. Kom je ooit nog naar huis, of hou je hem lekker voor gezien en blijf e daar, ik zou je groot gelijk geven.
Ik ben net terug gekomen uit Johannesburg.Op safari geweest, 5 ritten gemaakt en nog 1,5 uur paard gereden over de savanne, dwars door de gnoes, antiloppes, wardhocks en zebra's. Helemaal goed. Verder heb ik de groeten voor je gedaan aan wat hippo's, rhino's en kroko's. Ze waren er blij mee, en je krijgt ee drukkie (knuffel op zijn zuid-afrikaans terug).
Nu weer terug in het koude Nederland, waar gelukkig nu de zon weer schijnt. Voordat ik weg ging was er een storm met windkracht 10, 7 doden las ik in de krant. Nu is het weer bedaard.
Wanneer kom je terug?
Ik hoop je snel te zien lief, dikke kus van Ra -
22 Januari 2007 - 11:52
Frank:
mooi gesproken lieverd! geniet van je tijd daar! -
22 Januari 2007 - 13:01
Bro:
OK OK,...
maar niet geneukt dus?!! ghe ghe
Let's kiss and make up!!!
love you -
22 Januari 2007 - 13:17
Patrick:
dik verhaal roos, klinkt goed, jij en kel worden wel lekker zweverig van deze reis! top
-
22 Januari 2007 - 15:40
Joost:
Roosje, Roosje! Wat een prachtig en verstandig verhaal weer. Waar haal je al die wijsheden toch weer vandaan? Full Moon Party gepakt...?
Anywayz, your story makes me smile! Ik kijk weer uit naar je volgende "Volkskrant Magazine-rijpe" column! Haha...Heerlijk.
Keep up the good life and stories baby! -
26 Januari 2007 - 12:09
Poe:
Lieve Rosie,
In ieder van ons is een bron van wijsheid. Deze wijsheid is veel dieper en grootser dan we ons realiseren. (Louise Hays)
Ik geniet iedere keer weer van je heerlijke belevenissen en zie dat je groeit!
Dikke knuf en tot 9 februari. Poe
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
