La Temporada 2008
Door: Rozie
08 Juni 2008 | Spanje, Madrid
Na een maandje op de camping zijn een aantal dingen mij opgevallen. Misschien is het naief dat ik er van te voren niet zo over na heb gedacht. Als ik dat wel had gedaan, had ik het waarcshijnlijk geweten en was ik hier misschien niet eens gaan werken. Het gaat om het fenomeen seizoenswerk. Het komt in alle landen voor, in de winter en in de zomer. In Nederland zijn de mensen die dit werk doen niet per definitie kansloos, ambitieloos en te dom om te poepen. In Spanje wel. Ik hoor nu bij deze groep.
Er zijn verschillende categorieen. Laten we beginnen bij de socoristas, de ´lifeguards´bij het zwembad. Sommige zijn 18 jaar, anderen 35. Sommige 18 jarigen denken in oktober in het profesionele zwemteam of betaalde voetbal team van Barcelona te komen. Keep on dreaming. Een beetje respect heb ik nog wel voor deze groep. Ze hebben een droom, een doel. Aardig naief, maar met 18 jaar levenservaring kan je ook niet heel veel verwachten. En door ervaring leer je.
Andere 35 jarige hebben geen droom, geen doel en waarschijnlijk ook nooit gehad. Een ervan zegt dat ze advocaat is. De ander kapper. Ik dacht vanaf dag 1 dat hij homo was. Hij woont nog bij zijn ouders en gaat volgend jaar trouwen met zijn vriendin die momenteel nog in Cuba woont en nog lang niet alle papieren of geld heeft om naar Europa te komen. Deze behoren tot de uitkeringstrekkers in de winter en brengen hun zomer door aan de kant van het zwembad, bruin worden en profiteren van het system. Wellicht is dat wel hun levensdoel.
Dan heb je natuurlijk de mensen van de bar en bediening. Deze maken hun loon op voordat het op hun bank staat. Elke dag gaat er wel eentje weg, vrijwillig of op staande voet onstlagen. Niemand die ik ken, die hier werkt, woont op zichzelf, ongeacht hun leeftijd. In dit soort situaties besef je pas hoe blij je bent om een Hollander te zijn. Op je 12de heb je een krantenwijk, op je 18de ga je op kamers en elk jaar zet je wat centjes op zij om te reizen, wat van de wereld te zien en ervaring op te doen.
De Nederlandse manier van leven levert een goede bijdrage aan je algehele ontwikkeling. Dit in tegenstelling tot de Spanjaarden die hier werken. Geen levenservaring, geen mensenkennis, totale afhankelijkheid. Ze zijn nog te onwetend om de bus te pakken naar een ander dorpje.
Ik hoef niet elke dag met deze complete idioten om te gaan. Gelukkig zijn er ook nog andere mensen die op de camping werken. De REP´s. Dit zijn de vertegenwoordigers van alle reisorganisaties die hun tenten of mobile homes op onze camping verhuren. Over het algemeen op te splitsen in Nederlanders van Vacansoleil (Gerrit en Gerda, een 60+ stel, die het gewoon lekker vinden om zichzelf nog een beetje bezig te houden op hun oude dag) en Selectcamp (Linda en Shirly, 2 meiden van in de 20, waarmee ik zo nu en dan naar het dorp fiets om een borreltje te pakken). Dan heb je ook nog de Engelse REP´s van Interbrava (leuke peops), Siesta (dikke tieten sletjes die alles n**ken wat los en vast zit), Club C (mensen die eigenlijk in een mental institution thuishoren), Eurocamp (leuke peops) en Keycamp (voornamelijk gasten die in elk stadje een ander schatje hebben. De dag voordat hun vriendin op bezoek komt n**ken ze en dikke-tieten-sletje van Siesta en de dag dat hun vriendinnetje vertrekt pakken ze ´s avonds een van hun 16 jarige klanten. De dag hierna als een van de meisjes hun gedag komt zeggen noemen ze het meisje een slet. Omgekeerde wereld?!
Ik lach er allemaal om en als ze me om mijn mening vragen geef ik geen direct antwoord in de wetenschap dat ze me toch niet zullen begrijpen. Ik dans er allemaal omheen en geniet van elk hilarisch moment. Op mn vrije dagen ga ik naar Barcelona, Girona of een van de andere omliggende dorpjes. Hoe verschrikkelijk het hier af en toe ook is, ik vind altijd wel een manier om van de ervaring te genieten.
-
08 Juni 2008 - 12:12
Anne:
Roos, eens in ons leven ervaren we dit soort momenten. Ik heb de ervaring al gehad toen ik als tienermeisje in het boerengat genaamd 'Nieuwkoop' woonde, waar je al raar werd aangekeken als je op hockey zat. En je in 1 van de twee kroegen alleen maar maloten tegenkwam die stonden te springen op 'éen bossie mooie rozen' en vervolgens snel drie flugels naar binnen atte en dachten dat ze dan dronken waren, om dan een of ander jong mokkel te bezwangeren en vervolgens gedoemt waren om voor altijd in het gat te wonen! Dus vervolgens maar elke maandag t/m zondag de kroeg in gaan, want ja? Wat moet je anders in een gat met een wijf dat je niet moet?
Veel plezier mop.. -
09 Juni 2008 - 07:46
Padre:
Roos,
misschien kun je je als reisleidster verhuren voor culturele tripjes voor malloten naar het dichtsbijzijnde dorpje voor een hoop peseta's en dan zeggen dat het heel ver weg is en dat ze daar een heel moeilijke taal spreken die alleen jij verstaat.
Waarschijnlijk vinden zij een vervallen boerenschuur al een romeins argeologisch bouwwerk dus mogelijkheden zat, ook bij slecht weer een starterscursus Spaans voor malloten, 1 bier = ...;
2 bier = .... enz.
-
09 Juni 2008 - 08:58
Dees:
Heee Roosie!
Lekker dan...Jij in Spain tussen de malloten en ik in London tussen de freaks...
Ik voel me als een vreemdeling hier!!!
Vanaaf Holland vs Italia in de pub... Als enige Nederlander...:-s
Well...Better times to come...
Take care en drink een cerveja van mij op Byron Bay :-p
xxx Dees - Aussie
-
09 Juni 2008 - 09:06
Tuti:
Hello darling,
Snap je nou waarom ik niet wil kamperen? Dat van die eurocamp figuren is niets nieuws. Geldt voor Spanje, Griekenland en alle andere landen. Staan ze op de luchthaven elke week om een ander nieuw moppie op te halen. Ik vraag me af of er ook vrouwen zijn die dat doen. Gaan we onderzoeken.
Ik wist helemaal niet dat je weer op deze site zat, maar een collega van me merkte het op. Wordt het nu al wat drukker daar of zit je nog steeds flyers te vouwen?
kussie tuti -
04 Juli 2008 - 06:26
Wout:
Ha die Roos!
Klinkt allemaal erg grappig wat je meemaakt in Spain! Is toch weer het tegenovergestelde leven als hier. In Australieis het nog steeds helemaal geweldig! Helaas moesten we terug naar Exmouth varen, omdat midden op zee de voorstag was afgebroken, en wie war er aan het sturen? haha.. Zo nu alles repareren, wat een beetje onmogelijklijkt en anders nog zo'n bijna 2000km op de motor naar Perth varen haha.
Nog veelplezier in Spanje!Als ik een paar pleuro's overhoud zie je me wel verschijnen!
Dikke Kus Woutje! -
17 Juli 2008 - 16:33
Poe:
Roos tijd voor nieuws!!!!
dikke knuffelzurburt tia Poe
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
