ROADTRIP 2007

Strartplaats: Zandvoort.
Het plan was om 8.oo uur te vertrekken, maar wegens een avondje doorhalen stond de Escort om 9.00 klaar, bepakt en beladen, klaar voor de strijd. Klaar voor de surftrip. Maar wat is een surftrip zonder plankies? Once a blond, always a blond. Maly en Kulap waren dus al bijna vertrokken zonder die plankies. Waar het niet dat Maly's moeder met de scherpe opmerking kwam: "Hey meiden, moeten de surfplanken niet op het dak?" Oh ja, klein detail, geheel niet onbelangrijk. Na 780 km van regenbuien en files kwamen we aan op een simpele camping in Checy, langs de Loire. We stonden nog gteen 2 sec stil en de regenbui veranderde in een stortbui. Met een halve liter Heineken, een mini flesjue rode wijn, één sigaret en de MP3 met boxjes hebben we een paar leuke regendansjes op de voorste stoelen van de Escort gedaan. Het was een perfect begin van ons reisje. The next day werden we wakker gemaakt door een heerlijk zonnetje. Op naar de 2de etappe: San Sebastian. Met een feministische teamspirit zijn Maly en Kulap de trotse eigenaressen van een top coördinatievermogen. Zonder ook maar één keer verkeerd te rijden, kwamen we aan op de plaats van bestemming; een rete drukke, maar gezellige stad, gelegen tussen de bergen en de Baskische kust. Bij het vinden van een campingplekkie kwamen dit keer de boobies en blonde haren niet van pas. Completo es completo!

Op naar het volgende plaatsje, Orio. Met een overgevulde blaas reden we melig over een bergweggetje van anderhalve meter breed, smal dus aangezien het geen éénrichtingsverkeer was. Er kwam geen eind aan. Voor mn gevoel zaten we op een rotonde met elke seconde een ander groen landschap of de zee, met hier en daar een wild paard of een rondbanjerende hond. De camping van Orio zat ook vol. Het had blijkbaar zo moeten zijn. 5 km verder was het volgende plaatsje, Zarautz. Puur natuur. Onverpest. Een dorpje waar voornamelijk Spanjaarden op vakantie gaan. Irritante Duitsers of dronken Engelsen zijn hier onvindbaarDit authentieke dorpje met haar perfecte golfen omheind door bergen en een schone blauwe lucht is overweldigend. Je voelt je weer gelukkig, je leeft weer.

Dit gevoel wordt dan af en toe toch weer door de plee gespoeld, zoals ook een avondje uit in San Sebastian, op het concert van Sly and the family Stone. We werden geconfronteerd met het fenomeen "kut-Amerikanen". Van die ontzettend egocentrische mensen die het woordje "ik" hebben uitgevonden. Van die pizza vretende cultuurbarbaren. Van die bloedzuigers die om de seconde "it's like..." uitkramen en alles "amazing" vinden. Heerlijke lui, die Amerikanen, it's like, when I'm bored, they fill up the little gap. They make me feel happy because I'm not like them. Genoeg over die Amerikanen. Terug naar ik.

Dit is de eerste keer dat "ik" echt aan het camperen ben (op de festivals en hockytoernooien na dan). Deze verwende "ik" met smetvrees en een "ik poep niet op vreemde wc's- fobie" vindt het blijkbaar heerlijk om op een luchtbed te slapen, te stinken in een tent, op de grond te eten en op vreemde wc's te poepen. Wat voor positieve dingen er wel niet uit een Thailand reisje kunnen voortvloeien. Met een grote dosis feedback van Maly en zelfreflectie kom je een heel eind. Hoe minder materie je bezit, hoe gelukkiger je bent. Met de natuur kom je een heel eind. De natuur is er om te gebruiken en niet om te misbruiken. Toch wordt de natuur meer misbruikt dan gebruikt. Dat komt deels door een chronische ziekte van de mens; ontevredenheid. Vooral een Nederlander is bijna nooit tevreden. Er is altijd een "maar..." of
"het is toch jammer dat..." of
"het zou wel fijn geweest zijn als..."
Kijk eens om je heen. Be happy or change something in your life to make you feel happy.